مقالات من

 

مقاله اکستروژن معکوس تجمعی (ABE)آلیاژ منیزیم AZ31 جهت حصول دانه های فوق ریز با word دارای 8 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اکستروژن معکوس تجمعی (ABE)آلیاژ منیزیم AZ31 جهت حصول دانه های فوق ریز با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اکستروژن معکوس تجمعی (ABE)آلیاژ منیزیم AZ31 جهت حصول دانه های فوق ریز با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله اکستروژن معکوس تجمعی (ABE)آلیاژ منیزیم AZ31 جهت حصول دانه های فوق ریز با word :

چکیده

در پژوهش حاضرفرایند اکستروژن معکوس تجمعی (Acumulative back extrusion) بعنوان یک روش جدید در تغییر شکل پلاستیک شدید مورد بررسی قرار گرفته است. در این فرایند نمونه استوانه ای در داخل محفظه ای با قطر مشابه قرار داده می شود. حرکت سنبه ها در داخل یکدیگر اساس این روش می باشد. سنبه داخلی با قطر از قبل تعیین شده به داخل نمونه نفوذ کرده و منجر به سیلان ماده در فاصله بین قالب و سنبه داخلی می گردد. سپس محصول توسط سنبه خارجی محدود شده و سپس با فشار آن به سمت شکل اولیه تغییر شکل می یابد. در این پژوهش تاثیر روش معرفی شده بر ریزساختار آلیاژ منیزیم AZ31 مورد ارزیابی قرار گرفته است. ریزساختار های بدست آمده از اعمال پاس های مختلف فرایند

– 1 دانشجوی کارشناسی دانشگاه تهران .Samane_2005i@yahoo.com

2 – دانشیار داتشگاه تهران.

3 – دانشجوی دکتری دانشگاه تهران.

4 – فارغ التحصیل کارشناسی ارشد دانشگاه تهران.

1388

بررسی خواص مکانیکی آلیاژ منیزیم AZ31 فرآروی شده به روش اکستروژن معکوس تجمعی

اکستروژن معکوس تجمعی از لحاظ اندازه دانه و پدیده های ریز ساختاری و همگنی ساختار مورد مطالعه قرار گرفته است.

واژه های کلیدی: آلیاژهای منیزیم، اکستروژن معکوس تجمعی، ریز دانگی، دوقلویی شدن، فرآیند های ترمیم.

. 1 مقدمه

آلیاژهای کارپذیر منیزیم با خواص مطلوب تر نسبت به آلیاژهای ریختگی از ویژگی های مناسب تری برای کاربرد در سازه های سبک برخوردار می باشند. امااولا آلیاژهای منیزیم به دلیل ساختمان کریستالی هگزاگونال فشرده خود دارای محدودیت تغییر شکل می باشند که با افزایش دما و فعال شدن سیستم های لغزش اضافی قابلیت تغییر شکل این آلیاژها بطور محسوسی افزایش می یابد. بعلاوه ریزدانه کردن این آلیاژها می تواند تاثیر محسوسی بر شکل پذیری آن ها داشته باشد .[1]

در سال های اخیر روش های تغییر شکل پلاستیک شدید بعنوان فرایند مناسب جهت رسیدن به ساختار های ریزدانه مورد توجه قرار گرفته اند. اما تحقیقات بسیار محدودی در خصوص آلیاژهای منیزیم صورت گرفته است. بویژه در مورد آلیاژ AZ31 ، مرسوم ترین آلیاژکارپذیر منیزیم،گزارش های بسیار اندکی به چاپ رسیده است .[2]

از جمله این گزارش ها در خصوص اعمال 8 پاس فرایند پرس در کانال زاویه دار (ECAP) در دمای100°Cمی باشدکه طی این فرایندکاهش اندازه دانه از15µm به 1 µm صورت گرفته است که تناقض رفتاری در بهبود استحکام و داکتیلیتی گزارش شده به عدم همگن بودن تغییر شکل اعمال شده در ماده و نیز تاثیر بافت حاصل از تبلور مجدد نسبت داده شده است. [3 ]

همچنین در پژوهش دیگری با اعمال فرایند ECAP ریزدانگی قابل توجهی گزارش شده است، که در آن Ding وهمکارانش کاهش اندازه دانه از7 µ mبه0/37 µ m مشاهده کرده اند. بدین ترتیب در مقایسه با روش های دیگر میزان کاهش اندازه دانه و همگنی ساختار مطلوب تری بدست آمده است. [4 ]

در تحقیق دیگری با بکارگیری روش نورد با سرعت متفاوت غلطک ها( (DSRکاهش اندازه دانه از m 30µ به3µm مشاهده شده است ;که در این فرایند طی یک پاس همگنی ریز ساختاری مناسبی گزارش شده است.[5 ]

 

دانلود این فایل